نگاهی به ناشکیبایی مسئولین برای تسریع تغییر رییس دانشگاه آزاد / سودابه رادفرد

چکیده:

اگرچه پرداخت شهریه آن گاه و بیگاه دانشجویان موجبات گرفتاری هایی برای دانشجویان می شد و گزافه گویان از این رهگذر بسیار بیشتر از آنجه شایسته بود بر آن تاختند اما یادمان نمی رود که در بحبوحه ای که بسیاری از جوانان در آتش ورود به دانشگاه می سوختند و دانشگاه های دولتی و مسئولین آن هیچ کاری برای افزیش ظرفیت از دستشان بر نمی آمد، این دانشگاه که اکنون در مظان اتهام های گاه و بیگاه است، توانست تنها یاری رسان این جوانان سرخورده باشد. جوانانی که شاید اگر فرصت ورود به دانشگاه را نمی یافتند چه بسا زندگیشان به حد منفی میل می کرد و فقط تعداد اندکی از آنها می توانستند زندگی معمول داشته باشند.

  آن گونه که از شواهد و قرائن بر می آید آتش تغییر رییس دانشگاه ازاد بسیار تند است و متولیان امر آنقدر طاقتشان طاق شده است که تحمل چند روز دیرتر صادر شدن حکم رییس جدید را هم ندارند و علی الدوام در پی یافتن راهکاری هستند که هر چه زودتر حکم رییس جدید صادر شود و رییس قبلی از کرسی ریاست به زیر کشیده شود.

البته این رفتار در این دیار مهر مسبوق به سابقه بوده و نگارنده را به یاد دیالوگی از فیلم کمال الملک زنده یاد آقای علی حاتمی می اندازد در سکانس دیدار ناصرالدین شاه و کمال الملک در موزه. شاه که از آزارهایی که بر استاد نقاش رفته و او را مجبور به جلای وطن کرده است، اطلاع دارد درصدد دلجویی عوام فریبانه از استاد بر می آید و از او جویای وضعیت هنرمندان فرنگ می شود که استاد دلشکسته و قدرنادیده با اندوه جواب می دهد:"در فرنگ مانند من هزار دارند و هریک را به غایت تکریم می کنند، یک از یک بیشتر، اینجا شما یک داشتید و با آن یک چه کردید!؟"

حکایت رییس دانشگاه آزاد هم از همان دست است. زمانی که نسل سوخته این مملکت که از هنگام تولد با انواع کمبود مواجه بودند(از کمبود شیرخشک و لوازم التحریر گرفته تا کمبود کرسی دانشگاه)، در حسرت ورود به دانشگاه له له می زدند و برای عبور از سد کنکور و مبازه با این غول بی شاخ و دم شب های جوانی به استرس و روزهای شباب به در به دری دنبال کلاس کنکور می گذراندندو وقتی می شنیدند در کشورهای دیگر مانعی به نام کنکور یا امتحان ورودی برای راهیابی به دانشگاه وجود ندارد، گویی یکی از عجایب هفتگانه دنیا را دیده اند، این دانشگاه آزاد و رییس آن بود که برای حل این معظل پیشقدم شدند.

این دانشگاه که در اردیبهشت ماه سال۱۳۶۱ (در سال های جنگ و اوج انواع محرومیت ها) با حمایت ماندگار حضرت امام(ره)، بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران پای به عرصه فعالیت نهاد، هم اکنون نقش برجسته ای در فعالیت‌های علمی، پژوهشی و بین‌المللی، رشد و توسعه علمی کشور دارد.

اگرچه، خدمات دانشگاه آزاد اسلامی و مدیریت مناسب آن به جوانان و خانواده های ایرانی، نهادهای آموزشی، صنعت و در کل عرصه علم و دانش و تخصص بر هیچ کس پوشیده نیست اما به برخی از این خدمات ذیلاً اشاره می شود تا شاید آنان که امروز داعیه ریاست بر این دانشگاه را دارند بدانند که برای ادامه این مسیر به چه میزان توانایی های مدیریتی نیاز است و فارغ از دیدگاه های جناحی و سیاسی به مدیریت این دانشگاه که حق بزرگی بر گردن جوانان و فارغ التحصیلان این دانشگاه و جامعه دارد، بپردازند و برای تغییر مدیر شایسته و توانمندی که در این سال ها توانست رضایت کل ذینفعان این سازمان را برآورده سازد(اگرچه انتقادات وارد بر این دانشگاه نیز جای مباحث دارد)، تعجیل بسیار نورزند:

۱- اگر بگوییم دانشگاه آزاد یکی از موثرترین نهادهای این کشور در راه توسعه جوانان و بازدارنده جامعه از ابتلا به انواع آسیب های اجتماعی منبعث از سرخوردگی و عدم توانمندی خیل عظیم متقاضیان ورود به دانشگاه بوده است، سخنی به گزاف نگفته ایم.

اگرچه پرداخت شهریه آن گاه و بیگاه دانشجویان موجبات گرفتاری هایی برای دانشجویان می شد و گزافه گویان از این رهگذر بسیار بیشتر از آنجه شایسته بود بر آن تاختند اما یادمان نمی رود که در بحبوحه ای که بسیاری از جوانان در آتش ورود به دانشگاه می سوختند و دانشگاه های دولتی و مسئولین آن هیچ کاری برای افزیش ظرفیت از دستشان بر نمی آمد، این دانشگاه که اکنون در مظان اتهام های گاه و بیگاه است، توانست تنها یاری رسان این جوانان سرخورده باشد. جوانانی که شاید اگر فرصت ورود به دانشگاه را نمی یافتند چه بسا زندگیشان به حد منفی میل می کرد و فقط تعداد اندکی از آنها می توانستند زندگی معمول داشته باشند.

۲- دانشگاه آزاد از خروج ارز و ضربات اقتصادی مترتب آن بر پیکره اقتصاد کلان کشور جلوگیری کرد. زیرا تنها راه ادامه تحصیل متقاضیان ورود به دانشگاه دست به دامن دانشگاههای خارجی شدن بود و اگر چنین دانشگاهی در این سطح تاسیس و اداره نمیشد، آنهایی که تمکن مالی داشتند به آن سوی مرزها رهسپار میشدند و به جز خروج منابع انسانی خروج منابع اقتصادی حاصل این اقدام بود.

۳- این دانشگاه در تربیت متخصصین و تحصیل کردگان زبده یکی از ارکان رکین نظام آموزشی ما بوده است و از این رهگذر بیش از نیمی از مدیران و متخصصان فعال در عرصه های مختلف علم و صنعت کشور دانش آموخته این دانشگاه هستند. فقط کافی است در نظر بگیریم که این دانشگاه تاسیس نمی شد یا حداقل به این وسعت فعالیت نمی کرد تادر یابیم که آنهایی که از امکان عزیمت به خارج از کشور جهت ادامه تحصیل بی بهره بودند با دست و پنجه نرم کردن با انواع مسائل و مشکلات روحی و روانی حداکثر به یک نیروی کار غیر متخصص و غیر اثربخش تبدیل می گشتند. این دانشگاه با ۴ میلیون فارغ‌التحصیل، یک میلیون و ۷۰۰ هزار دانشجو، ۳۳ هزار نفر پرسنل، یکی از گرانبهاترین مجموعه منابع انسانی را در اختیار کشور قرارداده است.

۴- دانشگاه ها به عنوان مهم ترین مراکز تولید علم و دانش و پیشرفت و تعالی جامعه، وظیفه تولید علم، معرفت، آگاهی و عقلانیت و افزایش سطح بهره وری، تعالی و رفاه اجتماعی را برعهده دارند. در این زمینه دانشگاه آزاد با تاسیس واحدهای دانشگاهی فعال در دورافتاده ترین نقاط کشور توانست سهم آموزش عالی افراد متقاضی را تا حد امکان بالا ببرد و از این رهگذر به اعتلای فرهنگ کل جامعه و آموزش عمومی بیش از هر نهاد و ارگانی بپردازد.

امید است سعه صدر مسئولین برای حفظ مدیران قوی و خانه نشین نکردن آنها، افزایش یابد و تصمیم گیری کارشناسانه و روشمند جایگزین استفاده از آزمون و خطا در تصمیم سازی ها شود.

منبع:بازتاب امروز و الف