صفحه نخست > فرهنگ و مدیریت فرهنگی / مصاحبه و گزارش / یادداشت مدیرمسئول / سازمان های فرهنگی > واقعه غديرخم و ريسمان نجات بخش ولايت

واقعه غديرخم و ريسمان نجات بخش ولايت


23 آبان 1390, 15:41. نويسنده: shams

 

چهارشنبه گذشته با تماس تلفنی خانم توانگر تهیه کننده گزارش روز روزنامه کیهان به مناسبت عید سعید غدیر خواست تا درمورد این واقعه سخن گفته شود.

ایشان از جمله خبرنگارانی هستند که در ایام طولانی مسئولیت بوستان کتاب به مناسبت های خاص ویا مسائل وموضوعات کتاب مصاحبه داشتند.علیرغم گذشت بیش از ده ماه از خاتمه مسئولیت اینجانب در ان موسسه و تذکر آن ولی ظاهرا به دلیل طولانی بودن این دوره(16 سال)،ظاهرا به صورت کلیشه این عنوان به دنبال نام اینجانب ذکر می شود.مسئول فعلی موسسه بوستان کتاب جناب آقای اسماعیلی هستند که توفیق داشتند و در حج هستند.

بخشی که از این گزارش که مربوط به قسمتی از مطالب طرح شده در مصاحبه است،به این شرح است.این مصاحبه درص5روز23ابان90منتشر شد:
اصل امامت كمتر از پذيرش نبوت نيست
ولي به معناي دو چيزي را در كنار هم قرار دادن است. در لغت به سه معنا آمده است دوستي، سرپرستي و تصرف در امور تكويني.

حجت الاسلام سيدكاظم شمس مديرمسئول بوستان كتاب قم و كارشناس مسائل مذهبي درباره سه تعبير از اين كلمه توضيح مي دهد: «ولايت به معناي دوستي مورد وفاق همه هست، شيعه و سني. حتي به ياد دارم كه يكي از علماي شافعي اشعار بسيار زياد و زيبايي درمورد عشق به علي(ع) و دوست داشتن شخصيت و منش بالاي ايشان سروده است.

ولي به معناي تصرف در امور تكويني هم مورد پذيرش اهل سنت و شيعه است. هر دوي اينها معتقدند كه تصرف در امور تكويني مؤمنين بايد برعهده اشخاص خاص با خصلت هايي والا باشد. هر كسي نمي تواند ولي به اين معنا قرار گيرد. بر همگان هم روشن است كه اميرالمؤمنين(ع) يك فرد خاص با خصلت هاي والاي خداجويي بود. اما اختلافات بر سر معناي سرپرستي كلمه ولي پيش آمد.»

اين كارشناس مسائل ديني در ادامه مي گويد: «علي رغم اين كه حضرت محمد(ص) فرمودند، سرپرستي غير علي(ع) براي جامعه اسلامي حرام است. اما عده اي از مسير سفارشهاي پيامبر(ص) خارج شدند. با اين حال ما بايد بدانيم كه خدا اعلم است و مي داند كه رسالتش را و مسئوليت سرپرستي اش را كجا و بر شانه هاي چه كسي قرار دهد؟ چه كسي آگاه تر، شجاع تر و با ايمان تر از علي(ع) مي توان يافت؟»

اين كارشناس با اشاره به اين كه مرحوم كليني از قول امام صادق(ع) فرموده: بناي اسلام بر نماز، زكات، روزه، حج و ولايت است و همين گفته در كتاب كافي از قول امام رضا(ع) نيز آورده شده، مي گويد: «روشن است به آن مقدار كه به مسئله ولايت در اسلام اهميت داده شده، در هيچ ديني به اين مقدار مدنظر نبوده است. خداوند هيچ گاه جامعه مسلمين را به حال خود رها نكرده است. حتي بعد از معصومين(ع) بايد به رهبري اشخاص صالح و مؤمن زمانه عشق ورزيد و سر تسليم فرود آورد.»
ابراهيم(ع) زماني در جايگاه ولايت قرار گرفت كه ليستي از امتحانات مختلف را با سربلندي پشت سر گذاشت. پس اين طور نيست كه خيلي سرسري به مقام ولايت بتوان دست پيدا كرد.

حجت الاسلام شمس از قول امام صادق(ع) مي گويد: «حضرت ابراهيم(ع) وقتي براي بندگي انتخاب شد، دوست و خليل خدا قرار گرفت، سپس به مقام پيامبري رسيد و در آخر پس از پشت سر گذاشتن تمامي اين مراحل خداوند در قرآن كريم مي فرمايد: من تو را امام قرار دادم. شايد به گزاف نگفته باشيم كه مقام امامت كمتر از نبوت نيست، چراكه امام در جامعه مؤمنين بايد اجرا كننده دستورات الهي باشد.»
جامعه نمي تواند به يتيمي رها شود!
بعد از پيامبر(ص) و ائمه معصومين(ع) ولايت و سرپرستي جامعه اسلامي برعهده نايب آنان خواهد بود. اين كه هيچ گاه جامعه اسلامي به ويژه در مذهب تشيع به حال خود رها نشده است، از معجزات تشيع به حساب مي آيد. نايب امام معصوم رهبر زمانه است، شخصي خاص، با تدبير، مسلط بر هواي نفس و...

 

لینک مطلب:اینجا


بازگشت